سبک سکونت ترکیه برخاسته از انتظارات، توانایی مالی، جغرافیای سکونت، و الزامهای دیگر است. از زندگی پر جنب و جوش در مجتمعها و آپارتمانهای شهری گرفته تا سکونتگاههای ساحلی آرام.
سکونتگاهای سنتی روستایی:
این بناها، با ویژگیهای خاص خود، در سراسر ترکیه، با توجه به اقتضا و شرایط جغرافیایی ساخته شده و مسکن مردم این روستانشین این کشور شده است. این گونه سکونتگاهها دارای فضای مناسب زندگی روستایی و شرایط کار در روستا است.
آپارتمان ها :
زندگی شهری : خانههای نرمال و ویلایی سنتی در شهرهای بزرگ، کمتر یافت میشود. این خانههای ویلایی سنتی رو به زوال، جای خود را به آپارتمانهای چند و چندین طبقه و برجهای مسکونی داده است. آپارتمان در شهرهایی مانند استانبول ، آنکارا و ازمیر، سکونتگاه نرمال و رایج است . آپارتمانهای مرتفع امکانات رفاهی مدرن و نزدیکی به بازار و امکانات زندگی شهری را ارائه می دهند. البته آپارتمان های تاریخی هم در استانبول وجود دارند. آپارتمان های جذابی با معماری دوران عثمانی، بالکن های چوبی، و خیابان های باریک.
شهرکها و مجتمع ها :
شکل مدرنتری از آپارتمانسازی با امکانات گسترده هستند. سیته در ترکیه به مجموعهای از آپارتمانها یا برجها گفته میشود که در یک فضای کنترل شده که امکان رفت و آمد برای افراد، به جز ساکنین مجموعه میسر نیست. در واقع یک محیط محصور شده است که همه گونه امکانات رفاهی و تأمین نیازهای روزانه در آن میسر است.
ویلاها :
در کنار انواع سکونتگاههای ویلایی پیرامون شهرهای بزرگ ویلاهای ساحلی، در امتداد سواحل دریای اژه و مدیترانه، ویلاهای مجلل با منظره دریا، استخرهای خصوصی و باغ وجود دارند که گونهای ویژه از سکونت طبقهای خاص را به نمایش میگذارند. در مناطقی مانند کاپادوکیه، ویلاهای سنگی سنتی، چشم انداز زیبایی دارند.
محتوای مرتبط:
پرسش و پاسخ درباره اقامت و زندگی در ترکیه